
Әдетте қателік жасап, шалыс басқан адамды жас қой немесе тәжірибесі аз, әлі оңы мен солын танымады деп, тағы басқа «дәлелдер» айтып ақтап алуға тырысамыз. Ол адам бұдан сабақ алып, қайталамауға тырысады, болмаса керісінше, сол қатесімен өмір сүре береді. Бұдан бір адам ғана зардап шегеді. Ал адамның орнына біртұтас мемлекетті алсақ, шалыс басқан ісін тез арада жөнге келтірмесе, миллиондаған тағдырға балта шабары сөзсіз. Осы орайда қателесетін көбіне-көп дамушы елдер ғана. Өйткені олар жаңа нәрсеге құмар келеді, қуыс кеудені әлі зерттеліп, зерделенбеген дүниемен толтыруға асығып тұрады.
Дамушы елдер алға ұмтылу барысында әдетте дамыған мемлекеттерден үлгі алады. Алайда қазір куә болып отырғанымыздай, кейде олардың нақты тәжірибеден өткен нәрселерін алмай, айналып өтіп жатыр. Бір ғана мысал.
Осы жылдың қараша айында БҰҰ-ның COP30 деп аталатын ең үлкен климаттық саммиті Бразилияда өтеді. БАҚ ақпаратына сәйкес ел үкіметі қазір төрт жолақты тас жол төсеп, жаңа қонақүйлер салып, әуежайды кеңейтіп аталған ауқымды іс-шараға қызу дайындық жүргізіп жатыр. Саммит өтетін Бразилияның солтүстігіндегі Белем қаласы Амазонканың қақ ортасында орналасқан. «Gizmodo» ақпараттық порталының мәліметінше, жергілікті билік бір ғана «Avenida Liberdade» (Бостандық даңғылы) тас жолын салуға Амазонканың 13 шақырым аумағын «құрбан» еткен. Географиялық мәліметтерде Амазонка планетадағы негізгі климаттық реттеушілердің бірі делінген. Оның ормандары көмірқышқыл газын сіңіріп, биологиялық әртүрлілікті қамтамасыз етеді. Ал экологтердің айтуынша, біршама аумақта салынған жаңа тас жол экожүйені құртып қана қоймай, жергілікті тұрғындарға да қауіп төндіріп отыр. Кейбір ауылдар жерінен айырылып, шулы тас жолдың көлеңкесінде қалған. Тоғыз жолдың торабы болмаған соң ол тұрғындарға ешқандай пайда әкелмейді, елді мекендер тіпті онымен әрі-бері қатынай да алмайды.
Ғалымдар да дабыл қағып жатыр, тас жол табиғи байланыстарды бұзады, жануарлар өзге жерлерге қоныс аудара алмайды, бұл популяцияның азаюына қауіп төндіреді дейді олар. Ал зерттеушілер Амазонканың ормансыз жерлерін қалпына келтіру үшін ондаған жылдар қажет дейді. Бразилия президенті Луис Инасиу да Силва болса әлемге аймақтың байлығын және оның климаттық дағдарыспен күрестегі рөлін көрсеткісі келетінін айтып ақталып жатыр. Алайда, шын мәнінде, саммитке дайындық барысы оның мақсаттарына қайшы келіп отыр.
Ал дамыған елдер мұндай ірі іс-шаралардың мәніне көбірек назар аударады. Халықаралық маңызы бар жиындар әдетте бір қонақүйдің конференц-залында өтеді. Мәртебелі меймандар діттеген жеріне жолдарды жаппай-ақ, еш дабырасыз халықпен бірге келіп, қатысып жатады.
Дамыған елдер шоғырланған Еуропада Аманзонкадай орманның бір аумағын жоймақ түгілі, ағаштың бір жапырағы да жұлынбайды. Жануарлар әлемі түгіл жыбырлаған ұсақ қоңыздың өміріне қауіп төндірмейді. Еуропалықтар үйіне кірген шыбын-шіркейді сыртқа аса үлкен қамқорлықпен, «құрметпен» шығарып салады.
Дамыған мемлекеттер де бір кездері кемшіліктер жасап, қазіргі кезге жеткен болар. Алайда олар бізге нақты үлгі көрсетіп, дайын «тауар» ұсынып отыр. Дәл соны қаз-қалпында өзімізге қабылдап алып, іске асыру қиын ба?
Дамушы елдердің анықтамасына тоқталып өтейік. «Wikipedia»-дағы ақпаратқа сәйкес, олар – империалистік мемлекеттердің ұзаққа созылған отарлық және жартылай отарлық қанауы салдарынан әлеуметтік-экономикалық дамуы жағынан артта қалған Азия, Африка, Латын Америкасындағы тәуелсіз елдердің тобы. Әдетте өндіргіш күштер дамуының салыстырмалы төмен деңгейі, көп жосықты экономика, патриархаттық және ұсақ тауарлық шаруашылық жөн-жосықтың жоғары үлесі, әлеуметтік-экономикалық өзгерістің аяқталмауы секілді мәселелер – дамушы елдерге тән ерекшеліктер. «Дамушы елдер» терминін халықаралық қолданысқа 1960-жылдары аргентиналық экономист Р.Пербиш енгізген.
Біздің қоғамда да қазір келіспеушілік, наразылық көп. Әліппені неге алып тастады, мектептен тыс неге оқушы өз қаржысына қосымша сабақтарға бару керек, уақытты неге өзгертті деген секілді қоғам пікірі билікпен қабыспай жатады. Өйткені дамушы елдердің кеңістігі бос тұр...